Η τελετή (Gishiki – å„€å¼)
Αγγλικά Τίτλος: The Ceremony
Γερμανικά Τίτλος: Die Zeremonie
Γαλλικά Τίτλος: La Cérémonie
Ισπανικά Τίτλος: La ceremonia
Ρωσική τίτλος: Церемония
Πρωτότυπος τίτλος: Gishiki – å„€å¼
Γερμανικά Τίτλος: Die Zeremonie
Γαλλικά Τίτλος: La Cérémonie
Ισπανικά Τίτλος: La ceremonia
Ρωσική τίτλος: Церемония
Πρωτότυπος τίτλος: Gishiki – å„€å¼
Παραλλαγές εναλλακτικών τίτλων:
Familienfeiern / Ceremonias / I teleti
Familienfeiern / Ceremonias / I teleti
Familiendrama – Japan
Έτος παραγωγής: 1970
Διάρκεια: 123 λεπτά
Έτος παραγωγής: 1970
Διάρκεια: 123 λεπτά
Σκηνοθεσία: Nagisa Oshima
Σεναριογράφος: Takashi Tamura, Mamoru Sasaki, Nagisa Oshima
Κάμερα: Toichiro Narushima
Μουσική: Toru Takemitsu
Σεναριογράφος: Takashi Tamura, Mamoru Sasaki, Nagisa Oshima
Κάμερα: Toichiro Narushima
Μουσική: Toru Takemitsu
Υπόθεση:
Ο Μασούο γίνεται αποδέκτης ενός παράξενου τηλεγραφήματος: ένας συγγενής τού ανακοινώνει τον θάνατό του. Καθώς ταξιδεύει προς το τόπο καταγωγής, παρέα με την εξαδέλφη του, αναθυμούμενος στιγμές από το οικογενειακό παρελθόν, ο Μασούο ανακαλύπτει ότι όλες έχουν σχέση με τελετουργίες, άλλοτε νεκρώσιμες και άλλοτε γαμήλιες.
Η αφήγηση, μέσα από συνεχείς αναδρομές, όλες συνδεδεμένες με κάποια οικογενειακή τελετή, διατρέχει όλο το πρόσφατο παρελθόν της Ιαπωνίας: η ήττα και το τέλος του πολέμου (1946), η ανασυγκρότηση των συντηρητικών δυνάμεων (1952), η αποκήρυξη του ένοπλου αγώνα και η πολιτική πάλη της αριστεράς (1956), η υπογραφή του Αμερικανο-ιαπωνικού συμφώνου (1961), η φοιτητική αναταραχή και το χάρα-κίρι του Γιούκιο Μίσιμα (1971). Αν κάτι χαρακτηρίζει την ταινία, είναι η θεατρικότητά της, η οργάνωση του κινηματογραφικού κάδρου, ο περιορισμός της δράσης μέσα στον κλειστό και καλά οργανωμένο χώρο του σπιτιού, όπου όλα –πρόσωπα και σχέσεις υπακούουν σ’ ένα αυστηρό τελετουργικό. Σε κάθε οικογενειακή τελετή αντανακλάται το πνεύμα των καιρών και γι’ αυτό η ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια κριτική επισκόπηση της εξέλιξης και της διαμόρφωσης της σύγχρονης ιαπωνικής κοινωνίας: το παρελθόν ρίχνει πάντα βαριά τη σκιά του στο παρόν, στα πρόσωπα και τις μεταξύ τους σχέσεις. Παράλληλα, καθώς στο κέντρο της βρίσκονται οικογενειακοί δεσμοί, είναι και μια κριτική στον ίδιο το θεσμό, στις ιεραρχικές του δομές, στις αθέατες, συχνά αποτρόπαιες όψεις του, και ενίοτε στις παρεκτροπές του (διπλή αιμομιξία), και εν γένει, στην εξουσία που επιβάλλει, πολλές φορές με τρόπο βίαιο και τραυματικό, στα μέλη του.
Η αφήγηση, μέσα από συνεχείς αναδρομές, όλες συνδεδεμένες με κάποια οικογενειακή τελετή, διατρέχει όλο το πρόσφατο παρελθόν της Ιαπωνίας: η ήττα και το τέλος του πολέμου (1946), η ανασυγκρότηση των συντηρητικών δυνάμεων (1952), η αποκήρυξη του ένοπλου αγώνα και η πολιτική πάλη της αριστεράς (1956), η υπογραφή του Αμερικανο-ιαπωνικού συμφώνου (1961), η φοιτητική αναταραχή και το χάρα-κίρι του Γιούκιο Μίσιμα (1971). Αν κάτι χαρακτηρίζει την ταινία, είναι η θεατρικότητά της, η οργάνωση του κινηματογραφικού κάδρου, ο περιορισμός της δράσης μέσα στον κλειστό και καλά οργανωμένο χώρο του σπιτιού, όπου όλα –πρόσωπα και σχέσεις υπακούουν σ’ ένα αυστηρό τελετουργικό. Σε κάθε οικογενειακή τελετή αντανακλάται το πνεύμα των καιρών και γι’ αυτό η ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια κριτική επισκόπηση της εξέλιξης και της διαμόρφωσης της σύγχρονης ιαπωνικής κοινωνίας: το παρελθόν ρίχνει πάντα βαριά τη σκιά του στο παρόν, στα πρόσωπα και τις μεταξύ τους σχέσεις. Παράλληλα, καθώς στο κέντρο της βρίσκονται οικογενειακοί δεσμοί, είναι και μια κριτική στον ίδιο το θεσμό, στις ιεραρχικές του δομές, στις αθέατες, συχνά αποτρόπαιες όψεις του, και ενίοτε στις παρεκτροπές του (διπλή αιμομιξία), και εν γένει, στην εξουσία που επιβάλλει, πολλές φορές με τρόπο βίαιο και τραυματικό, στα μέλη του.
Αγόρι ηθοποιούς
Trailer/Videos
Περισσότερες πληροφορίες
Dieser Film wurde von Franz-Josef in die Filmliste eingetragen!
Es sind keine alten Sendetermine vorhanden!
ansehen
kaufen
kaufen