Φόνοι παιδιών (Gyerekgyilkosságok)
Αγγλικά Τίτλος: Child Murders
Γερμανικά Τίτλος: Kindermorde
Γαλλικά Τίτλος: Meurtres d’enfants
Ρωσική τίτλος: Детские убийства
Πρωτότυπος τίτλος: Gyerekgyilkosságok
Γερμανικά Τίτλος: Kindermorde
Γαλλικά Τίτλος: Meurtres d’enfants
Ρωσική τίτλος: Детские убийства
Πρωτότυπος τίτλος: Gyerekgyilkosságok
Παραλλαγές εναλλακτικών τίτλων:
Fonoi paidion / Детоубийцы
Fonoi paidion / Детоубийцы
Jugenddrama – Ungarn, Γερμανία
Έτος παραγωγής: 1992
Διάρκεια: 78 λεπτά
Έτος παραγωγής: 1992
Διάρκεια: 78 λεπτά
Σκηνοθεσία: Ildikó Szabó
Σεναριογράφος: Ildikó Szabó
Κάμερα: Tamás Sas
Μουσική: János Másik
Σεναριογράφος: Ildikó Szabó
Κάμερα: Tamás Sas
Μουσική: János Másik
Υπόθεση:
Οι «Φόνοι παιδιών» είναι μια ταινία συναντήσεων. Είναι το σημείο όπου τέμνονται, μόλις για μια στιγμή, μονοπάτια διαφορετικών κατευθύνσεων. Πρώτη συνάντηση: η μυστηριώδης φιγούρα της Ildiko Szabo, που έλαμψε ως διάττων (;) αστήρ στο Φεστιβάλ των Καννών του 1993 και πρόλαβε να αποσπάσει το βραβείο της FIPRESCI, μοιάζει με μια αλλόκοτη διασταύρωση των Andrei Tarkovsky, David Lynch (του πρώιμου Eraserhead) και Bella Tar. Δεύτερη συνάντηση, σε επίπεδο τοπογραφίας: η αρχική σύνθεση άδειων μονοπλάνων ορίζει το (μισο-προαστιακό, μισο-ερημικό) σκηνικό του φιλμ, περνώντας από το νερό στην άνυδρη γη και προοικονομώντας έτσι την απόλυτη, νεκρική ξηρασία. Τρίτη συνάντηση, μεταξύ των ηρώων-φορέων της μυθοπλασίας: πρόκειται για τα μέλλοντα θύματα του τίτλου, που περιπλανώνται σαν υπνωτισμένα και δίχως προορισμό.
Εύλογα ο αναγνώστης διερωτάται: πώς συντελούνται οι φόνοι, ποιος είναι ο θύτης και ποιο το κίνητρό του; Αντί απάντησης μας παρέχεται μόνο το κενό. Η νεαρή τσιγγάνα αποβάλλει το έμβρυό της και βρίσκεται ολομόναχη και ετοιμοθάνατη. Το μικρό κορίτσι που τη φθονεί θα τιμωρηθεί ... ή θα αποδράσει; Ο τελευταίος εναπομείνας, ο μικρός Ζόλτυ, που συμβολικά φέρει το «σταυρό» αυτής της ταινίας, θα προβεί σε μια γριφώδη ομολογία –είναι η προσωπική του αυτοκτονία.
Το νεκρικό τοπίο συμπληρώνεται από τη συνολική διαστρωμάτωση των γενεών: το παρελθόν (η κατάκοιτη γιαγιά του μικρού) ψυχορραγεί και επιβιώνει για την ώρα μέσω μιας «στημένης» αναπαράστασης. Το παρόν (η μητέρα του Ζόλτυ, ο αστυνομικός) είναι παντελώς ... απόν, ή απλώς σκιώδες. Το μέλλον (τα ίδια τα παιδιά), όπως ήδη παρατηρήθηκε, κουβαλά το «προπατορικό αμάρτημα», σέρνεται ορφανό σε ένα μέλλον προδιαγεγραμμένο.
Η απαισιοδοξία της Szabo είναι απόλυτη, ούτε μια χαραμάδα ελπίδας δε μένει ανοιχτή σε αυτό το κατάμαυρο φιλμ. Δε πρόκειται τόσο για έναν πρωτογενώς υπαρξιακό πεσιμισμό, στο βαθμό τουλάχιστον που οι «Αρμονίες του Werckmeister» είναι αποκομμένες από την κοινωνικοπολιτική παρατήρηση. Οι «Φόνοι παιδιών», έστω και χαλαρά, είναι τοποθετημένοι σε συγκεκριμένο χωροχρονικό πλαίσιο (παρόλο που ο φιλμικός χωροχρόνος είναι διαρκώς δέσμιος της απροσδιοριστίας και προσεγγίζει το απόλυτο μηδέν).
Εύλογα ο αναγνώστης διερωτάται: πώς συντελούνται οι φόνοι, ποιος είναι ο θύτης και ποιο το κίνητρό του; Αντί απάντησης μας παρέχεται μόνο το κενό. Η νεαρή τσιγγάνα αποβάλλει το έμβρυό της και βρίσκεται ολομόναχη και ετοιμοθάνατη. Το μικρό κορίτσι που τη φθονεί θα τιμωρηθεί ... ή θα αποδράσει; Ο τελευταίος εναπομείνας, ο μικρός Ζόλτυ, που συμβολικά φέρει το «σταυρό» αυτής της ταινίας, θα προβεί σε μια γριφώδη ομολογία –είναι η προσωπική του αυτοκτονία.
Το νεκρικό τοπίο συμπληρώνεται από τη συνολική διαστρωμάτωση των γενεών: το παρελθόν (η κατάκοιτη γιαγιά του μικρού) ψυχορραγεί και επιβιώνει για την ώρα μέσω μιας «στημένης» αναπαράστασης. Το παρόν (η μητέρα του Ζόλτυ, ο αστυνομικός) είναι παντελώς ... απόν, ή απλώς σκιώδες. Το μέλλον (τα ίδια τα παιδιά), όπως ήδη παρατηρήθηκε, κουβαλά το «προπατορικό αμάρτημα», σέρνεται ορφανό σε ένα μέλλον προδιαγεγραμμένο.
Η απαισιοδοξία της Szabo είναι απόλυτη, ούτε μια χαραμάδα ελπίδας δε μένει ανοιχτή σε αυτό το κατάμαυρο φιλμ. Δε πρόκειται τόσο για έναν πρωτογενώς υπαρξιακό πεσιμισμό, στο βαθμό τουλάχιστον που οι «Αρμονίες του Werckmeister» είναι αποκομμένες από την κοινωνικοπολιτική παρατήρηση. Οι «Φόνοι παιδιών», έστω και χαλαρά, είναι τοποθετημένοι σε συγκεκριμένο χωροχρονικό πλαίσιο (παρόλο που ο φιλμικός χωροχρόνος είναι διαρκώς δέσμιος της απροσδιοριστίας και προσεγγίζει το απόλυτο μηδέν).
Αγόρι ηθοποιούς
Trailer/Videos
Περισσότερες πληροφορίες
Dieser Film wurde von Franz-Josef in die Filmliste eingetragen!
Es sind keine alten Sendetermine vorhanden!
ansehen
kaufen
kaufen
